Βεγορίτιδα-Ξενοδοχείο Πανόραμα

Ψάρια που συναντώνται στη Βεγορίτιδα

• Γριβάδι ή κυπρίνος (Cyprinus caprio)
  Στην Ελλάδα το βρίσκει κανείς σε όλες σχεδόν τις λίμνες (Βεγορίτιδα, Βόλβη, Αγ. Βασιλείου, Καστοριάς, Ιωαννίνων, Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα κ.ά.). Είναι ωραίο και εύγεστο ψάρι. Γύρω από το στόμα του υπάρχουν τέσσερα χαρακτηριστικά μουστάκια. Έχει πτερύγια στη ράχη και δύο στο θώρακα και δύο κοιλιακά. Το μήκος του φθάνει τα 40-50 εκατοστά και το βάρος του τα 2 κιλά, σε ηλικία 5 ετών. Σε ηλικία 10 ετών μπορεί να φθάσει τα 8-9 κιλά.
  Στη Βεγορίτιδα υπάρχει σχετικά ικανοποιητικός αριθμός γριβαδιών. Τα μικρά γριβάδια στην περιοχή ονομάζονται τσικάνια ή τσουκάνια. 
  
  
• Γουλιανός (Silurus glanis)
  Είναι ψάρι που το συναντά κανείς στις λίμνες και τους ποταμούς της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Στην Ελλάδα το βρίσκουμε στις λίμνες και τα ποτάμια της Μακεδονίας, της Θράκης και της Θεσσαλίας. Το σώμα του είναι κυλινδρικό και ογκώδες. Το χρώμα του είναι σκούρο λαδί με περισσότερες ή λιγότερες κηλίδες πιο ανοιχτές. Είναι σαρκοφάγο και ιδιαίτερα μακρόβιο ψάρι, που φθάνει στην ηλικία των 60 ετών. Στη Βεγορίτιδα έχουν αναφερθεί γουλιανοί πάνω από τρία μέτρα και βάρος που ξεπερνούσε τα 300 κιλά. Στη Βεγορίτιδα ο γουλιανός υπάρχει σε μέτριες ποσότητες ως αλίευμα. 
  
  
• Πλατίκα (Rutilus rutilus)
  Την πλατίκα (γνωστή σε άλλες περιοχές ως κοκκινοφτέρα), τη συναντάμε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μοιάζει με το τσιρόνι, και γι' αυτό τη συγχέουν πολλές φορές. Ξεχωρίζει από το συμπιεσμένο πλευρικά σώμα της, τα έντονα κόκκινα μάτια της και το ραχιαίο πτερύγιό της, που βρίσκεται καθαρά πίσω από την αρχή των κοιλιακών πτερυγίων. Ζει σε σημεία της λίμνης με καθαρά και ήσυχα νερά, με μαλακό (αμμώδη ή λασπώδη) βυθό και με άφθονη υδρόβια βλάστηση. Το μήκος της κυμαίνεται μεταξύ των 20-30 εκ. και το βάρος της 400-500 γρ. σε ηλικία 8 καλοκαιριών. Είναι κυρίως χορτοφάγο ψάρι. Το κρέας της πλατίκας θεωρείται εξαιρετικό, ενώ ως αλίευμα στη Βεγορίτιδα υπάρχει σε μεγάλο αριθμό. 
  
  
• Γλήνι ή γληνάρι (Tinca tinca)
  Το γλήνι ή το γληνάρι είναι ένα από τα πιο κοινά ψάρια της Ευρώπης. Στην πατρίδα μας το συναντάμε σε όλα τα ποτάμια και τις λίμνες της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Το γληνάρι είναι ένα όμορφο ψάρι με δυνατό σκουροπράσινου χρώματος σώμα και με κίτρινες χρυσές ανταύγειες στη κοιλιά. Είναι κυρίως ψάρι των στάσιμων ή με μικρή κυκλοφορία νερών και των εύτροφων λιμνών με πλούσια υδρόβια βλάστηση. Φθάνει στη λίμνη το μήκος μέχρι τα 30-35 εκατοστά και βάρος 1 κιλό. Είναι ελάχιστα απαιτητικό σε οξυγόνο ψάρι και αντέχει πολύ έξω από το νερό. Συνήθως έχει τη μυρωδιά του βούρκου η οποία απομακρύνεται αν παραμείνει το ψάρι 1-2 ημέρες σε τρεχούμενο νερό και υπάρχει σε μικρές ποσότητες στη Βεγορίτιδα. 
  
  
• Τούρνα (Esox lucius)
  Η τούρνα είναι ψάρι των εύκρατων χωρών. Το συναντάμε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης εκτός από τις βόρειες, ενώ στην πατρίδα μας σε όλες τις λίμνες της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Είναι ένα ψάρι με μακρύ, κυλινδρικό σώμα και κεφάλι που καταλήγει σε χαρακτηριστικό ρύγχος. Ο χρωματισμός του σώματος ανάλογα με το περιβάλλον μεταβάλλεται. Στη Βεγορίτιδα έχει χρώμα ανοιχτοπράσινο, με ραβδώσεις που τη βοηθούν να κρύβεται πολύ καλά στο περιβάλλον της και να είναι σχεδόν αθέατη από τα θύματά της. Πρόκειται για σαρκοφάγο και αδηφάγο ψάρι που δε διστάζει να επιτεθεί και σε ψάρια μεγαλύτερα από αυτήν, χωρίς να δειλιάζει. Αυτός είναι ο λόγος που την αποκαλούν «καρχαρία του γλυκού νερού». Η τούρνα φθάνει συνήθως τα 50-70 εκ. και βάρος 2-3 κιλά. Το κρέας της τούρνας έχει ελάχιστο λίπος και είναι αρκετά εύγευστο, ενώ ως αλίευμα στη Βεγορίτιδα υπάρχει σε ικανοποιητικό βαθμό. 
  
  
• Τσιρόνι (Chalcalburnus belvica)
  Το συναντάμε στην Ευρώπη σε διαφορετικά είδη. Για το είδος του τσιρονιού που υπάρχει στη λίμνη δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες. Είναι το ψάρι με το οποίο μπερδεύουν την πλατίκα. Είναι ένα όμορφο ψάρι αλλά μικρού μεγέθους, που σπάνια ξεπερνά τα 10 εκ. Τρέφεται τόσο με μικρούς ζωικούς οργανισμούς, όσο και με τμήματα υδρόβιων φυτών. Είναι ένα ψάρι που προτιμά τα ήσυχα νερά με πλούσια βλάστηση. Τα μεγαλύτερα σε ηλικία τσιρόνια φαίνεται ότι προτιμούν να παραμείνουν κοντά στο βυθό. Στην περιοχή μαγειρεύεται με διάφορους τρόπους και είναι άριστος μεζές, ενώ υπάρχει σε μεγάλη αφθονία στηΒεγορίτιδα. 
  
  
• Πεταλούδα (Carassius auratus gibelio)
  Η πεταλούδα συναντάται στην Ασία και στην Ευρώπη. Είναι ένα ψάρι στενά συγγενικό με το γριβάδι από το οποίο διαφέρει στο σχήμα της ράχης και στην απουσία μουστακιών. Το μήκος της κυμαίνεται μεταξύ 15-25 εκ. και βάρος 2 κιλά. Η πεταλούδα είναι ένα αρκετά ανθεκτικό ψάρι, με ελάχιστες απαιτήσεις από το περιβάλλον όπου ζει Η τροφή της αποτελείται κυρίως από φυτά αλλά και από μικρούς ζωικούς οργανισμούς του βυθού, ενώ ως αλίευμα στη Βεγορίτιδα υπάρχει με πολύ μεγάλο αριθμό. 
  
  
• Πρικί ή περκί (Perca fluviatilis)
  Το πρικί συναντάται σε βαθιές λίμνες και τρεχούμενα νερά στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Στη Βεγορίτιδα συναντάται την τελευταία δεκαετία, ενώ δεν γνωρίζουμε τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρθηκε. Το χρώμα του είναι γκριζοπράσινο, με κίτρινο στο κάτω μέρος, ενώ χαρακτηριστικές είναι οι σκούρες γραμμές του κορμού του και το διπλό ραχιαίο πτερύγιο. Πρόκειται για μεσαίου μεγέθους ψάρι, ενώ σαν αλίευμα υπάρχει σε ικανοποιητικές ποσότητες.
  
  
• Μπριάνα ή μρένκα (Barbus cyclolepis)
  Η Μπριάνα αν και είναι γενικά ψάρι που ζει στα ποτάμια συναντιέται και σε μεγάλες λίμνες. Έχει αδύνατο σώμα, ράχη καφετιά ή πρασινωπή, πλευρά χρυσαφένια, καμιά φορά τείνοντας προς το πράσινο, μα το χρώμα του έχει διαφορετικούς τόνους και αποχρώσεις σε σχέση με τα χαρακτηριστικά της τοποθεσίας που ζει. Τα λέπια του είναι λεπτά, προστατευμένα από βλέννα.  Είναι ψάρι, πολύ όμορφο που, αν και είναι συζητήσιμη η ποιότητα του κρέατος του, έλκει πολύ τους ερασιτέχνες ψαράδες για την αντίσταση που προβάλλει, ενώ στη Βεγορίτιδα βρίσκεται σε μικρές ποσότητες.  
  
  
• Κορέγονος (Coregonus lavaretus)
  Είναι ψάρια της οικογένειας των σολομονίδων και βρίσκονται συχνά στις λίμνες της Ευρώπης και της Ασίας.  Στη χώρα μας συναντάται μόνο στη Βεγορίτιδα. Είναι ψάρι της λίμνης που ζει και αναπαράγεται μονάχα σε βαθιά και καθαρά νερά. Ο κορέγονος έχει γευστικότατο κρέας, όμως την τελευταία εικοσαετία είναι σπάνιος. 
  
  
• Καραβίδα (Astacus fluviatialis)
  Η Καραβίδα του γλυκού νερού είναι οστρακόδερμο και όχι ψάρι. Συναντάται σε καθαρά ή τρεχούμενα νερά, ενώ στη Βεγορίτιδα υπάρχει σε μικρούς πληθυσμούς. Σημαντικό στοιχείο είναι ότι ενώ είχε σχεδόν εξαφανιστεί τις δεκαετίες του 1980 και 1990, σήμερα υπάρχει στα βαθιά κυρίως σημεία της λίμνης. 

(Πληροφορίες απο τον Σύλλογο Προστασίας Βεγορίτιδας)